Mevrouw A heeft een relatie gehad met meneer B. Mevrouw A en meneer B waren niet gehuwd en er was ook geen samenlevingsovereenkomst opgesteld. Gedurende de relatie heeft mevrouw A in totaal € 5.000,00 aan de heer B uitgeleend. Dat wordt door de heer B ook niet bestreden, ook al is van deze lening geen schriftelijk bewijs.
Ondertekende kwitantie
Nadat de relatie tot een einde is gekomen, heeft mevrouw het door haar uitgeleende bedrag opgeëist. Meneer B heeft in eerste instantie geweigerd het bedrag terug te betalen, waarna mevrouw B ons kantoor heeft ingeschakeld om het bedrag te incasseren. Vervolgens heeft meneer B aangegeven dat hij het geleende bedrag aan mevrouw heeft terugbetaald. Volgens de heer B is hij bij mevrouw A aan de deur geweest en heeft hij het bedrag contant aan het terugbetaald.
Omdat meneer B al problemen verwachtte, heeft hij bij de betaling een kwitantie laten ondertekenen door mevrouw A zodat hij zou kunnen bewijzen dat hij het bedrag heeft betaald.
Meneer B heeft ons de kwitantie toegestuurd. En inderdaad: een getypt document waarop staat vermeld dat mevrouw A verklaart op de betreffende datum in contant een bedrag van € 5.000,00 van meneer B te hebben ontvangen. Onder het document staat verder een handtekening van mevrouw A.
We hebben deze kwitantie vervolgens doorgestuurd aan onze klant en zij ontkende het geld te hebben ontvangen en ook de kwitantie te hebben ondertekend. Hoewel de handtekening erg veel lijkt op de handtekening van mevrouw A, ontkende zij dat zij de handtekening heeft gezet.
Handtekening geen bewijs
In overleg met onze klant hebben we besloten de zaak aan de rechter voor te leggen, waarbij natuurlijk de vraag centraal stond: is de handtekening van mevrouw A of niet en wie gaat wat bewijzen? Volgens meneer B waren er geen getuigen bij de betaling zodat het hele verhaal draaide om de handtekening.
In de wet is precies voor deze situatie een artikel opgenomen: art. 159 lid 2 Rv. Als een geldige handtekening bewijs zou opleveren (zoals hier het geval is), dan levert de handtekening geen bewijs op als het zetten van de handtekening wordt bestreden en er geen bewijs is geleverd van het zetten van de handtekening. Anders gezegd: zolang meneer B niet kan bewijzen dat mevrouw A de handtekening heeft gezet, levert de kwitantie geen bewijs van betaling op.
Tijdens de rechtszaak is een handschriftdeskundige ingeschakeld en die kon geen uitsluitsel geven of de handtekening onder de kwitantie van mevrouw A was. Het gevolg was dat de rechter de kwitantie niet als bewijs van betaling zag en de vordering van mevrouw A tot betaling van € 5.000,00 heeft toegewezen.
Kortom: als het zetten van een handtekening wordt ontkend, is het aan de andere partij om aan te tonen dat de handtekening wel is gezet door de betreffende persoon.
